|
Tytuł oryginalny: |
Reżyseria: Anne Fletcher |
Reese Witherspoon ..... Cooper |
Główny pomysł scenariuszowy oparto na klasycznym schemacie „buddy movies” – filmów o niedobranych parach ludzi, których zetknęły ze sobą niecodzienne okoliczności, i którzy zmuszeni są do współpracy, choć straszliwie działają sobie na nerwy. Początkowa niechęć, wynikająca ze zderzenia całkowicie odmiennych temperamentów i charakterów, przeradza się w szacunek, a nawet przyjaźń, lecz po drodze dochodzi do licznych komediowych spięć. Natchnienie czerpali twórcy z klasycznych filmów, zwłaszcza „Zdążyć przed północą” („Midnight Run”, 1988) Martina Bresta z Robertem De Niro i Charlesem Grodinem oraz niedawnego „Gorącego towaru” („Heat”, 2013, reż. Paul Feig) z Sandrą Bullock i Mellisą McCarthy. Scenarzyści David Feeney (seriale „Jim wie lepiej”, „Jess i chłopaki”) oraz John Quaintance (seriale „Joey” i „Projekt dziecko”) to wprawdzie ludzie telewizji, ale również wielcy wielbiciele hollywoodzkich komedii i kina akcji. Jako znawcy tych tradycji doskonale wiedzieli, jak je wykorzystać i wzbogacić. Dwa lata wcześniej Witherspoon, wraz australijską producentką Bruną Papandreą, powołała do życia firmę producencką Pacific Standard, która miała proste zadanie: przygotowywać filmy z wyrazistymi kobiecymi rolami, w tym komedie. – Myślałam o tym filmie jako o swoistej współczesnej wersji „Niedobranej pary”, komediowego klasyka z Jackiem Lemmonem i Walterem Matthau, z Reese Witherspoon jako osobą trochę szaloną i Vergarą jako żoną gangstera bardziej zaradną niż to się może wydawać – mówiła reżyserka Anne Fletcher. Była zdania, że spotkanie dwóch gwiazd powinno przynieść spodziewane rezultaty: – Uwielbiam je obie, więc długo się nie wahałam, gdy zaproponowano mi realizację tego filmu. Instynktownie czułam, że już na poziomie wizualnym można je doskonale skontrastować, i że będzie pomiędzy nimi komediowa chemia i szansa na prawdziwy ubaw. Witherspoon wspominała: – Sofia ma wielkie wyczucie komediowego klimatu i tempa. Jesteśmy kompletnie odmienne fizycznie i pomyślałam, że ta różnica, zwłaszcza we wzroście – ona jest wysoka, a ja, no cóż, raczej malutka – będzie dodatkowym komicznym elementem. W dodatku szybko okazało się, że doskonale się rozumiemy. Vergara również uznała, że taki duet to doskonały pomysł: – Bardzo chciałam zagrać w tym filmie, przede wszystkim ze względu na Reese, którą bardzo cenię. Po raz pierwszy zdecydowałam się zostać producentem wykonawczym, a Reese ośmieliła mnie, bo miała już podobne doświadczenia i bardzo mi pomogła. Na planie (film powstawał głównie w Luizjanie) panował duch zabawy. – Czasem trzeba było zatrzymywać kamerę, bo miałyśmy z Sofią napady śmiechu – mówiła na łamach magazynu „People” Witherspoon. I dodawała: – Dosłownie wszyscy gapili się na Sofię, faceci niemal wywracali się z wrażenia, a kobiety gubiły torebki. W filmie mamy sekwencje jak z reklamówek. Zobaczycie jej rozwiane włosy w zwolnionym tempie. To jest dopiero widok! |
EKIPA |
||
Urodziła się 22.03.1976 w Nowym Orleanie. Zdobyła Oscara za najlepszą pierwszoplanową rolę żeńską („Spacer po linie”) i nominację w tej samej kategorii („Dzika droga”, 2015). Studiowała na wydziale literatury angielskiej Uniwersytetu Stanforda. Od ósmego roku życia pracowała jako modelka; jako aktorka debiutowała w 1991 roku. W 1998 roku zebrała dobre recenzje za występy w „Półmroku” i „Miasteczku Pleasantville”; rok później zdobyła szereg prestiżowych wyróżnień za występ w „Wyborach” Alexandra Payne'a. Dużym sukcesem komercyjnym stała się „Legalna blondynka” (2001). Aktorka jest właścicielką firmy producenckiej; działa też w licznych organizacjach humanitarnych. |
Sofía Margarita Vergara Vergara urodziła się (10.07.1972) i wychowała w mieście Barranquilla, w Kolumbii. Kształciła się w dwujęzycznej angielsko-hiszpańskiej szkole, miała zamiar zostać dentystką. Jednak odkryta na plaży przez fotografa mody, rozpoczęła karierę modelki. W wieku 23 lat zaczęła pojawiać się regularnie na wybiegach. W latach 1995–1998 była jedną z prowadzących telewizyjny program podróżniczy „Fuera de serie”, który przyniósł jej popularność, także w USA. Zadebiutowała na dużym ekranie w komedii kryminalnej „Wielkie kłopoty” (2002). Popularność zdobyła rolą Glorii Delgado-Pritchett w komediowym serialu „Współczesna rodzina” (2009–2015). W latach 2010–2013 zdobyła cztery nominacje do prestiżowej nagrody Emmy za drugoplanową rolę kobiecą w serii komediowej. |
Amerykańska reżyserka, choreografka i aktorka. Urodziła się 1.05.1966 w Detroit, stan Michigan. Uczyła się tańca od 12. roku życia, trzy lata później została zawodową tancerką. Po raz pierwszy zatańczyła w filmie w „Masce” z Jimem Carreyem. Jako tancerka, a potem choreografka, pojawiła się w ponad 50 filmach kinowych i wielu programach telewizyjnych (m.in. „Boogie Nights”, „Krzyk 2”, „Nadchodzi Polly”, „Wszystko się wali”, „Lakier do włosów”), czasem grywając także epizody aktorskie. Odniosła wielki kasowy sukces, kręcąc jako reżyserka film „Step Up – Taniec zmysłów”. Obecnie z sukcesami koncentruje się na karierze reżyserskiej i producenckiej. |